Inosperma cervicolor(Persoon) Matheny & Esteve-Raventós (2019) |
Inocybe couleur de cerf |
![]() | ![]() | ![]() |
Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Agaricus cervicolor Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 325 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Gymnopus cervicolor (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2552
Agaricus lanuginosus var. b cervicolor (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 187
Inocybe cervicolor (Persoon) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 95
Inocybe bongardii var. cervicolor (Persoon) R. Heim (1931), Encyclopédie mycologique, 1, p. 388
Inosperma cervicolor (Persoon) Matheny & Esteve-Raventós (2019), Mycologia, 112(1), p. 102 (nom actuel)
rosissante ; Odeur de tonneau moisi, de saucisson.
Moisi, Terre
Toxique
BK 5 9 ; Bon p. 234 ; CD 1024 ; Cetto 1410 ; Eyssartier et Roux p. 872